Pazartesi, Kasım 27, 2006

OROSPU

"esyalar toplanmis
seninle birlikte
anilar sacilmis
odaya her yere.
sevdigim o koku
yok artik bu evde
sen...
kiyida kosede gulusun kaybolmus
ne olur terketme yalnizlik cok aci
bu renksiz dunyayi sevmistik birlikte
sen...
kadinim, kadinim, kadinim.

hatirla o gunu karsiki sokakta
seni optugumu ilk defa hayat
ta kollarimda benim ilk bahar sabahin
sen...
sonmus bakmis yillar,en masum karanlik
o ilik aydinlik yuvamiz sogumus
geceler bitmiyor agliyorum artik
sen...
kadinim, kadinim, kadinim

esyalar toplanmis
seninle birlikte
anilar sacilmis
odaya her yere.
sevdigim o koku yok artik bu evde

masamiz kosede oylece duruyor
bardaklar bosalmis
her biri bir yerde
sanki hepsi hasret senin nefesine
sen...
kadinim, kadinim, kadinim

bana biraktigin butun bu hayatin
yasanan asklarin degeri yok artik
ben sensiz olamam artik anliyorum
sen...
simdi cok cok yalnizim
nolur kal
benimle o kapiyi kapat
elini ver bana
disarida yalniz usuyorsun
sen...
kadinim, kadinim, kadinim"...

dizelerine insana yazdiran, orospudur.

2 yorum:

skoer dedi ki...

Tam da Müslüm Gürses versiyonunu dinlerken bu yazı ile karşılaşmak bu yorumu yapmak zorunda bıraktı beni.

Haa orospu konusunda da şahsi kanaatinize saygım var.

silgi dedi ki...

Oysa şarkının çok sıradan bir yazılma hikâyesi var ve bildiğim kadarıyla ortada bir orospu yok.

Fena koyuyor ama insana; erkek de olunsa, kadın da.